Full Name: José Protasio Rizal Mercado y Alonso Realonda
Birthday: Wednesday, June 19, 1861
Place of Birth: Calamba, Laguna
Date of Death: Wednesday, December 30, 1896 (age: 35 years)
Place of Death: Manila, Manila
Parents:
Francisco Mercado Rizal (Father)
Teodora Alonso Realonda (Mother)
Siblings:
Paciano Rizal (Brother)
Saturnina Hidalgo (Sister)
Trinidad Mercado (Sister)
Josefa Mercado (Sister)
Lucia Mercado (Sister
María Mercado (Sister)
Concepción Mercado (Sister)
Soledad Mercado (Sister)
Narcisa Mercado (Sister)
Olympia Mercado (Sister)
Spouse: Josephine Bracken (1896)
Child: Francisco Rizal
Talambuhay ni Jose Rizal
Jose Protacio Rizal ay isinilang noong Hunyo 19, 1861 sa Calamba Laguna. Ikapito siya sa labing-isang magkakapatid. Ang mga magulang niya sina Francisco Rizal Mercado at Teodora Alonzo Realonda. Ang kanyang ina ang una niyang naging guro. Maagang nalantad si Rizal sa mga pang-aabusong ginawa ng mga kastila sa mga Pilipino. Sa i-dad na labing isang taon labis na nabuo sa kanyang isip ang panggagarote sa tatlong paring sina Padre Gomez, Burgos at Zamora.
Pumasok siya sa Ateneo at nagtapos dito ng Bachelor in Arts na may mataas na karangalan. Nag-aral din siya sa Unibersidad ng Santo Tomas kumuha siya ng pilosopiya at medisina. Noong 1882 siya ay nagtungo sa Europa. Nag-aral siya ng medisina sa Universidad de Central Sa Madrid, España at nagtapos noong 1885. Samantalang siya ay nasa Europa nakibahagi siya sa pagtuligsa sa mga pang-aapi at kalabisan ng mga Kastila sa Pilipinas. Kasama ang ilang dakilang Repormista tulad nina Graciano Lopez Jaena humingi sila g pagbabago. Isinulat niya ang ‘Noli Me Tangere’ sa Berlin noong 1887 at ‘El Filibusterismo’ sa Belgium noong 1891.
Noong 1892 nagbalik si Jose Rizal sa Pilinas kahit na alam niya ang panganib na naghihintay sa kanya bunga ng kanyang mga isinulat. Ipinagpatuloy niya ang kanayng makabayang gawain at noong Hulyo 3, 1892 itinatag niya ang ‘La Liga Filipina’. Pagkatapos ng ilang linggo dinakip siya at ipinatapon sa Dapita. Nagprisinta siyang maipadala sa Cuba bilang manggagamot, subalit habang nasa biyahe patungo roon ay dinakip siya at ibinalik sa Pilipinas. Ipiniit siya sa Fort Santiago kung saan isinulat niya ang Mi Ultimo Adios at pinatay siya bilang martir noong Disyembre 30, 1986.
Dito nagtapos ang buhay ni Rizal at pagsisimula ng bagong pag asa ng henerasyon.
Source: Gintong Aral
Mga Akda ni Jose Rizal
- Noli Me Tángere, novel, 1887 (literally Latin for ‘touch me not’, from John 20:17)
- El Filibusterismo, (novel, 1891), sequel to Noli Me Tángere
- Alin Mang Lahi (“Whate’er the Race”), a Kundiman attributed to Dr. José Rizal
- The Friars and the Filipinos (Unfinished)
- Toast to Juan Luna and Felix Hidalgo (Speech, 1884), given at Restaurante Ingles, Madrid
- The Diaries of José Rizal
- Rizal’s Letters is a compendium of Dr. Jose Rizal’s letters to his family members, Blumentritt, Fr. Pablo Pastells and other reformers
- “Come se gobiernan las Filipinas” (Governing the Philippine islands)
- Filipinas dentro de cien años essay, 1889–90 (The Philippines a Century Hence)
- La Indolencia de los Filipinos, essay, 1890 (The indolence of Filipinos)
- Makamisa unfinished novel
- Sa Mga Kababaihang Taga Malolos, essay, 1889, To the Young Women of Malolos
- Annotations to Antonio de Moragas, Sucesos de las Islas Filipinas (essay, 1889, Events in the Philippine Islands)
Jose Rizal Poems
- A La Juventud Filipina (To The Philippine Youth)
- El Canto Del Viajero
- Briayle Crismarl
- Canto de María Clara
- Dalit sa Paggawa (Himno Al Trabajo)
- Felicitación
- Kundiman (Tagalog)
- Me Piden Versos
- Mi primera inspiracion
- Mi Retiro
- Mi Ultimo Adiós
- Por La Educación (Recibe Lustre La Patria)
- Sa Sanggol na si Jesus
- To My Muse (A Mi Musa)
- Un Recuerdo A Mi Pueblo
- A Man in Dapitan
Jose Rizal Quotes
The youth is the hope of our future.
He who does not love his own language is worse than an animal and smelly fish.
He who does not know how to look back at where he came from will never get to his destination.
There can be no tyrants where there are no slaves.
It is a useless life that is not consecrated to a great ideal. It is like a stone wasted on the field without becoming a part of any edifice.
One only dies once, and if one does not die well, a good opportunity is lost and will not present itself again.