Sa artikulong ito, tatalakayin natin kung ano ang parabula pati na rin ang walong piling mga halimbawa ng parabula mula sa Bibliya na hindi lamang sumasalamin sa kultura at tradisyon ng Kristiyanismo, kundi nagbibigay din ng mahahalagang aral para sa ating pang-araw-araw na buhay.
Ano ang Parabula?
Ang parabula o parable sa wikang Ingles ay mga maikling kwento na karaniwang galing sa Bibliya. Nagtuturo ito ng moral at relihiyosong aral na naglalarawan ng katotohanan o tunay na nagyayari sa ating buhay.
Kadalasan, ang mga kwentong parabula sa Bibliya ay ang mga talinghagang binanggit ni Hesus na nagtuturo ng kung ano ang katangian ng Kaharian ng Diyos.
Hindi tulad ng mga pabula na mga hayop o bagay ang pangunahing tauhan, sa parabula ay mga tunay na tao ang sumasalamin sa buong kwento.
Narito ang ilan sa pinaka sikat na mga parabula sa Bibliya na may magagandang aral.
Mga Parabula sa Bibliya na may Aral
- Ang Alibughang Anak
- Parabula ng Sampung Dalaga
- Ang Mabuting Samaritano
- Parabula ng Nawawalang Tupa
- Pinatigil ni Jesus ang Bagyo sa Lawa
- Pinagaling ni Jesus ang Sampung Ketongin
- Ang Talinghaga Tungkol sa Pariseo at Publikano
- Talinghaga Tungkol sa Tatlong Alipin
SEE ALSO: Maikling Kwento: Mga Elemento, Bahagi, Uri, at Halimbawa
Ang Alibughang Anak
Ang parabulang “Ang Alibughang Anak” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Lucas kabanata 15 talata 11 hanggang 32 (Lucas 15:11-32).
May isang mayaman na may dalawang anak na lalaki.
Ang bunso ay hiningi na sa kanyang ama ang parte ng kanyang kayamanan.
Kaya naman hinati ng ama sa dalawa ang lahat ng kanyang yaman. Pagkalipas ng ilang araw ay umalis na ang bunso at nagtungo sa malayong lupain dala ang lahat ng kanyang mana.
Nilustay niya ang lahat ng kanyang ari-arian. Nang magugol na niya ang lahat ng kanyang yaman ay saka naman nagkaroon ng matinding taggutom sa lugar na kanyang pinuntahan.
Nakahanap siya ng trabaho bilang tagapag-pakain ng baboy. Sa sobrang gutom ay pati ang kaning-baboy ay kanya na ring kinakain.
Nang makapag-isip-isip ang bunsong anak ay naalala niya na sa lugar ng kanyang ama ay maraming upahang mga utusan. Ang mga iyon ay sagana sa tinapay samantalang siya ay mamamatay na dahil sa gutom.
Naisip niyang bumalik sa kanyang ama kahit bilang utusan na lamang at siya’y hihingi umano ng tawad.
Tumayo siya sa kinauupuan at naglakbay pabalik sa kanyang ama.
Malayo pa’y natanawan na siya nito at naawa sa sinapit ng anak. Niyakap niya ang anak at hinagkan.
Sinabi ng bunsong anak, “Ama, nagkasala ako laban sa langit at sa iyong paningin. Hindi na ako karapat-dapat na tawaging anak mo.”
Gayunpaman ay tinawag ng ama ang kanyang mga utusan at sinabing, “Madali! Dalhin ninyo ang pinakamainam na kasuotan at isuot ninyo sa kaniya. Magbigay kayo ng singsing para sa kaniyang kamay at panyapak para sa kaniyang mga paa. Magdala kayo ng pinatabang guya at katayin ito. Tayo ay kakain at magsaya. Ito ay sapagkat ang anak kong ito ay namatay at muling nabuhay. Siya ay nawala at natagpuan.”
Pag-uwi galing sa bukirin ay narinig ng panganay na anak ang kasiyahan sa kanilang bahay. Itinanong niya sa isa nilang alipin kung anong mayroon doon.
Anang alipin ay dumating na umano ang bunso niyang kapatid. Nagpapatay ng guya ang kanyang ama dahil umuwing malusog at walang sakit ang kapatid niya.
Nang marinig ito ay nagalit ang panganay at ayaw pumasok ng sa kanilang bahay.
Dahil dito’y lumabas ang kaniyang ama at inamu-amo siya.
Anang panganay, “Naglingkod ako sa iyo ng maraming taon. Kahit minsan ay hindi ako sumalangsang sa iyong utos. Kahit minsan ay hindi mo ako binigyan ng maliit na kambing upang makipagsaya akong kasama ng aking mga kaibigan. Nang dumating itong anak mo, nagpakatay ka para sa kaniya ng pinatabang guya. Siya ang nag-aksaya ng iyong kabuhayan kasama ng mga masasamang babae.”
Tumugon ang ama at sinabing, “Anak, lagi kitang kasama at lahat ng akin ay sa iyo. Ang magsaya at magalak ay kailangan sapagkat ang kapatid mong ito ay namatay at muling nabuhay. Siya ay nawala at natagpuan.”
Aral sa kwentong “Ang Alibughang Anak”
- Ipinaalala sa atin ng kwento na may kalayaan ang tao na pumili at kumilos ayon sa kanyang kagustuhan. Ngunit kasabay nito ang responsibilidad sa mga kahihinatnan ng kanyang mga desisyon. Ang bunso ay malayang pumili, ngunit naranasan din niya ang mga negatibong kahihinatnan ng kanyang mga desisyon.
- Ang parabula ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagbabalik-loob. Ang anak na bumalik sa kanyang ama, bagamat nagkasala, ay nagpakita ng tunay na pagsisisi at pagkilala sa kanyang mga nagawang pagkakamali.
- Ang ama sa kwento ay sumisimbolo sa Diyos na laging handang magpatawad at tumanggap muli sa atin, anuman ang ating nakaraan. Ipinakita ng ama ang kanyang pag-ibig sa pamamagitan ng pagtanggap sa kanyang anak nang walang pag-aalinlangan o kondisyon.
- Ang pagdiriwang para sa anak na nagbalik ay sumisimbolo sa kagalakan ng Diyos sa bawat isang nagbabalik-loob at nagsisisi. Ito ay paalala na ang bawat pagbabago at pagbabalik-loob ay dapat ipagdiwang.
- Nagbibigay ang parabulang ito ng pag-asa na kahit gaano kalayo ang ating pagkaligaw, hangga’t tayo ay may buhay ay may pagkakataon pa upang tayo ay magbago at magbalik-loob sa Diyos.
- Iwasan ang pagiging mainggitin. Ang nais ng Diyos ay matuwa ka sa tuwing may magandang nagyayari ito man ay sa iyong kapwa o sa sariling kapatid dahil ang disenyo ng Diyos sa tao ay ang magmahalan at hindi ang magsakitan.
- Tunay nga na walang magulang na makatitiis sa anak. Gayundin naman, ang Diyos ay handang magpatawad sa sinumang taong ganap na nagsisi, humingi ng kapatawaran, at tumalikod sa kanyang mga kasalanan.
Parabula ng Sampung Dalaga
Ang “Parabula ng Sampung Dalaga” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Mateo kabanata 25 talata 1 hanggang 13 (Mateo 25:1-13).
Ang pagpasok sa kaharian ng Diyos ay maitutulad sa talinghagang ito.
Mayroong sampung dalaga na lumabas upang sumalubong sa lalaking ikakasal. Lahat sila ay may dalang ilawan. Lima sa mga dalaga ay matatalino samantalang ang lima ay hangal.
Bagama’t may dala-dalang ilawan ang limang dalagang hangal, wala naman silang baon na langis na reserba. Kabaligtaran naman ng limang dalagang matatalino dahil bukod sa kanilang ilawan na dala ay mayroon pa silang baong langis.
Naantala ang pagdating ng lalaking ikakasal kaya naman ang mga dalaga ay inantok at nakatulog sa paghihintay.
Nang maghatinggabi na ay may sumigaw at sinabing, “Narito na ang lalaking ikakasal! Lumabas na kayo upang salubungin siya!”
Mabilis na bumangon ang sampung dalaga at agad na inayos ang kani-kanilang ilawan.
Napansin ng mga dalagang hangal na aandap-andap na kanilang ilawan kaya naman sila’y humingi ng langis sa mga dalagang matatalino.
Ngunit pinayuhan ng mga matatalino na pumunta na lamang ang mga hangal sa tindahan upang bumili ng langis dahil baka hindi magkasya sa kanilang lahat ang dala nilang langis.
Kaya naman agad na lumakad ang limang babaeng hangal upang bumili ng langis.
Di nagtagal ay dumating ang lalaking ikakasal at ang nasumpungan niyang limang dalaga ay kasama niyang pumasok sa kasalan saka isinara ang pinto.
Pagkaraan ay dumating ang limang dalagang hangal at nakiusap ng, “Panginoon, panginoon, papasukin po ninyo kami!”
Ngunit tumugon ang lalaking ikakasal at sinabing, “Sino ba kayo? Hindi ko kayo kilala.”
Pagkatapos nito’y sinabi ni Jesus, “Kaya magbantay kayo, sapagkat hindi ninyo alam ang araw ni ang oras.”
Aral sa “Parabula ng Sampung Dalaga”
- Walang nakaaalam ng araw o ng oras sa pagbabalik ng Panginoon kaya naman dapat nating ugaliing maging handa ng lahat ng pagkakataon.
Ang Mabuting Samaritano
Ang parabulang “Ang Mabuting Samaritano” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Lucas kabanata 10 talata 25 hanggang 37 (Lucas 10:25-37).
Isang araw ay may lumapit kay Jesus na isang eskriba na dalubhasa sa kautusan upang siya ay subukin. Tinanong niya si Jesus ng, “Guro, ano ang dapat kong gawin upang magkamit ng buhay na walang hanggan?”
Sumagot si Jesus at itinanong sa lalaki, “Ano ba ang nakasulat sa kautusan? Ano ba ang nababasa mo roon?”
Anang eskriba ay ibigin ang Panginoong Diyos ng buong puso, kaluluwa at lakas. At ibigin ang kapwa gaya ng sarili.
Tama umano ang sagot ng lalaki ayon kay Jesus. Gawin daw iyon at magkakamit siya ng buhay na walang hanggan.
Ngunit upang hindi lumabas na kahiya-hiya ang lalaking dalubhasa sa kautusan ay nagtanong pa ulit ito kay Jesus.
“Guro, sino po ang aking kapwa?”
Kaya naman inihayag ni Jesus ang talinghaga tungkol sa mabuting samaritano.
Isang araw ay may taong naglalakbay mula sa Jerusalem papuntang Jerico. Hinarang siya ng mga tulisan. Hinubaran, binugbog, at iniwang halos patay na.
May isang pari na napadaan sa lugar ngunit sa halip na tulungan ay lumihis siya ng daan at nagpatuloy lamang sa paglalakad na parang walang nakita.
Ganun din ang ginawa ng isang Levita na nakakita sa bugbog saradong katawan ng lalaki.
Nagkataon namang napadaan ang isang lalaking Samaritano na naglalakbay at nang makita ang lalaki ay agad niya itong tinulungan. Siya’y naawa dito, binuhusan at nilinis ang sugat saka binendahan.
Pagkaraan ay isinakay niya ang lalaki sa kanyang asno at dinala ito sa bahay-panuluyan upang maalagaan siya doon.
Bago umalis kinabukasan ay nag-iwan pa siya ng dalawang salaping pilak ang namamahala ng bahay-panuluyan at nagbilin na alagaan niya muna ang lalaki at kung sakaling may magastos pa siya na higit sa iniwan niyang pera ay babayaran na lamang niya ito sa kanyang muling pagbabalik.
Pagkatapos mailahad ni Jesus ang talinghaga ay nagtanong ito, “Sa palagay mo, sino kaya sa tatlo ang naging tunay na kapwa ng taong hinarang ng mga tulisan?”
“Ang taong tumulong sa kanya,” tugon ng eskriba.
Kaya’t sinabi sa kanya ni Jesus, “Kung gayon, humayo ka’t gayon din ang gawin mo.”
Aral sa kwentong “Ang Mabuting Samaritano”
- Ang nagmamahal sa Diyos ay nagmamahal din sa kapwa. Kaya naman maging mabuti sa iyong kapwa sa lahat ng pagkakaton.
Parabula ng Nawawalang Tupa
Ang “Parabula ng Nawawalang Tupa” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Lucas kabanata 15 talata 1 hanggang 7 (Lucas 15:1-7).
Isang araw ay lumapit kay Jesus ang mga taong makasalanan at mga maniningil ng buwis upang makinig sa kanyang mga turo.
Nakita ito ng mga Pariseo at mga tagapagturo ng kautusan kaya sila ay nagbulung-bulungan. Nakikisama at nakikisalo daw umano si Jesus sa mga taong makasalanan.
Nang marinig ito ni Jesus ay kanyang ibinahagi ang talinghaga ng nawawalang tupa.
May isang lalaki na may isandaang tupa ngunit nawala ang isa. Iniwan niya ang siyamnapu’t siyam at hinanap ang nawalang isa.
Nang makita ang nawawalang tupa ay masaya niya itong pinasan saka umuwi.
Pagdating sa bahay ay inanyayahan niya ang kanyang kaibigan at mga kapitbahay at sinabing, “Makipagsaya kayo sa akin dahil nakita ko na ang tupa kong nawawala!”
Makaraang ilahad ni Jesus ang talinghaga ay kanyang sinabi, “Magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit dahil sa isang makasalanang tumatalikod sa kasalanan kaysa sa siyamnapu’t siyam na matuwid na di nangangailangang magsisi.”
Aral sa kwentong “Ang Nawawalang Tupa”
- Iwasan ang pagiging mapanghusga sa kapwa at ang pagpapalagay na ikaw o kayo lamang ang hindi makasalanan. Hindi kinalulugdan ng Panginoon ang ganoong pag-uugali.
- Naparito ang Diyos upang hanapin at iligtas ang mga naliligaw ng landas kaya naman kung kumakatok siya sa iyong puso ay iyo siyang pagbuksan.
Pinatigil ni Jesus ang Bagyo sa Lawa
Ang kwento sa Bibliya na “Pinatigil ni Jesus ang Bagyo sa Lawa” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Mateo kabanata 8 talata 23 hanggang 27 (Mateo 8:23-27).
Nang minsangs sumakay si Jesus sa bangka kasama ang kanyang mga alagad ay bumugso sa lawa ang isang malakas na bagyo.
Sa lakas ng bagyo ay halos matabunan na ng alon ang bangkang sinasakyan nila.
Nagkataon namang natutulog noon si Jesus kaya ang mga alagad ay nilapitan at ginising siya.
“Panginoon, tulungan ninyo kami! Mamamatay kami! Lulubog tayo!”
Nang magising si Jesus ay sinabi niya sa mga alagad, “Ano’t kayo’y natatakot? Napakaliit naman ng pananalig ninyo!”
Nang oras ding yaon ay bumangon ni Jesus, pinatigil ang hangin at ang mga alon, at bumuti ang panahon.
Ang lahat ng nakasakay sa bangka ay namangha at sinabing, “Ano kayang uri ng tao ito? Maging ang hangin at ang lawa ay sumusunod sa kanya!”
Aral sa kwentong “Pinatigil ni Jesus ang Bagyo sa Lawa”
- Ang lahat ng bagay ay magagawa ng Diyos kung marunong lamang tayong magtiwala sa Kanya.
- Huwag tayong matakot kung tayo man ay dumaranas ng mga pagsubok o kabiguan sa buhay. Lagi nating tandaan na kasama natin ang Diyos at maari natin siyang tawagan anumang oras.
Pinagaling ni Jesus ang Sampung Ketongin
Ang kwento sa Bibliya na “Pinagaling ni Jesus ang Sampung Ketongin” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Lucas kabanata 17 talata 11 hanggang 37 (Lucas 17:11-37).
Sa paglalakbay ni Jesus patungong Jerusalem ay dumaan siya sa gitna ng Samaria at Galilea.
Nang papasok na siya sa isang nayon ay sinalubong siya ng sampung lalaki na may ketong.
Nakatayo sa malayo ang sampu at sumigaw ng, “Jesus! Panginoon! Mahabag po kayo sa amin!”
Nang makita sila ni Jesus ay sinabi nitong, “Humayo kayo at pakita sa mga saserdote.”
Sa kanilang paglalakad ay napansin ng isa sa sampung ketongin na sila ay gumaling. Siya ay bumalik at sumisigaw ng pagpupuri sa Diyos.
Ang lalaking bumalik ay isang Samaritano. Tinanong ni Jesus kung nasaan ang iba pa niyang kasama.
“Nasaan ang siyam? Wala bang nagbalik at nagpuri sa Diyos kundi ang dayuhang ito?”
Pagkaraan ay sinabi ni Jesus sa lalaki, “Tumindig ka’t humayo sa iyong lakad! Pinagaling ka dahil sa iyong pananalig.”
Aral sa kwentong “Pinagaling ni Jesus ang Sampung Ketongin”
- Ang nais ng Diyos ay matuto tayong magpasalamat sa lahat ng pagpapalang natatanggap natin. Ito man ay maliit o malaking pagpapala, nalulugod ang Diyos sa taong marunong magpasalamat.
- Kung may bagay kang nais mong gawin ng Diyos sa buhay mo, sabihin mo sa kanya kung ano ito at dapat ay magkaroon ka ng malaking pananalig sa Diyos na magagawa niya iyon.
Ang Talinghaga Tungkol sa Pariseo at Publikano
Ang parabulang “Ang Talinghaga Tungkol sa Pariseo at Publikano” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Lucas kabanata 18 talata 9 hanggang 14 (Lucas 18:9-14).
Isang araw ay may dalawang lalaki na pumasok sa templo upang manalangin, ang isa ay Pariseo at ang isa ay publikano o maniningil ng buwis.
Tumayo ang Pariseo at pabulong na nanalangin ng ganito, “O Diyos, nagpapasalamat ako sa iyo pagkat hindi ako katulad ng iba – mga magnanakaw, mga mandaraya, mga mangangalunya – o kaya’y katulad ng publikanong ito. Makalawa akong nag-aayuno sa loob ng isang linggo; nagbibigay ako ng ikapu lahat kong kinikita.”
Samantala, ang publikano ay nakatayo sa malayo, ni hindi makatingin sa langit at dinadagukan ang kanyang dibdib. Sinabi niya, “‘O Diyos, mahabag po kayo sa akin na isang makasalanan!”
Ang publikano ay umuwing kinalulugdan ng Diyos samantalang ang Pariseo ay hindi. Dahil ang sinumang nagpapakataas ay ibinababa, at siyang nagpapakababa ay itinataas ng Diyos.
Aral sa kwentong “Ang Talinghaga Tungkol sa Pariseo at Publikano”
- Huwag ipagpalagay ninuman na siya ay matuwid, banal, at walang kasalanan. Ang paghamak sa kapwa ay bagay na hindi kinalulugdan ng Diyos.
- Maging mapagpakumbaba sa harapan ng Diyos dahil kagaya ng sinabi ni Jesus sa Lucas 18:14, “Sapagkat ang sinumang nagpapakataas ay ibababa, at ang nagpapakababa ay itataas.”
Talinghaga Tungkol sa Tatlong Alipin
Ang parabulang “Talinghaga tungkol sa Tatlong Alipin” ay hango sa Bibliya na matatagpuan sa aklat ng Mateo kabanata 25 talata 14 hanggang 30 (Mateo 25:14-30).
May isang taong maglalakbay kaya tinawag niya ang tatlo niyang alipin upang pamahalaan ng kanyang ari-arian.
Binigyan niya ng pera ang bawat isa ayon sa kanilang kakayahan.
Ang unang alagad ay binigyan niya ng limanlibong salaping ginto, dalawang libong salaping ginto naman sa ikalawang alipin, at isang libong salaping ginto sa ikatlo.
Pagkatapos nito ay umalis na ang kanilang panginoon.
Agad na kumilos ang binigyan ng limanlibong salaping ginto at ipinangalakal ang salapi. Siya ay kumita ng limanlibong salaping ginto.
Gayundin ang ginawa ng ikalawang alipin kaya tumubo din ang kanyang salapi ng dalawang libong salaping ginto.
Samantala, ang tumanggap ng isang libong salaping ginto ay humukay sa lupa at itinago ang salaping ginto ng kanyang panginoon.
Pagkaraan ng mahabang panahon ay nagbalik na ang kanilang panginoon at pinag-ulat ang bawat isa.
Lumapit ang unang alipin at sinabing, “Panginoon, tumubo po ng limang libo ang salaping ipinagkatiwa ninyo sa akin.”
Natuwa ang panginoon at sinabi sa alipin, “Magaling! Tapat at mabuting lingkod! Naging tapat ka sa kaunting halaga, kaya’t pamamahalain kita sa malaking halaga. Samahan mo ako sa aking kagalakan!”
Sunod na lumapit ang ikalawang alipin at sinabi sa kanyang panginoon, “Panginoon, ito po ang iniwan ninyo sa aking dalawang libong salaping ginto. Heto naman po ang dalawang libong salaping ginto na tinubo nito.”
Sumagot ang panginoon at sinabing, “Magaling! Tapat at mabuting lingkod! Naging tapat ka sa kaunting halaga, kaya’t pamamahalain kita sa malaking halaga. Samahan mo ako sa aking kagalakan!”
Huling lumapit ang ikatlong alagad na tumanggap ng isang libong ginto at sinabing, “Alam ko pong kayo’y mahigpit at pinipitas ninyo ang bunga ng hindi ninyo itinanim at inaani ninyo ang hindi ninyo inihasik. Natakot po ako, kaya’t ibinaon ko sa lupa ang inyong salaping ginto. Heto na po ang inyong salapi.”
Nagalit sa kanya ang kanilang panginoon at sinabing, “Masama at tamad na lingkod! Alam mo palang pinipitas ko ang bunga ng hindi ko itinanim at inaani ko ang hindi ko inihasik, bakit hindi mo na lamang inilagay sa bangko ang aking salapi! Kahit paano’y may tinubo sana ito! Kunin ninyo sa kanya ang isanlibong salaping ginto at ibigay sa may sampung libong salaping ginto. Sapagkat ang mayroon ay bibigyan pa, at magkakaroon ng sagana; ngunit ang wala, pati ang kakaunting nasa kanya ay kukunin pa. Itapon ninyo sa kadiliman sa labas ang walang silbing taong iyan! Doo’y mananangis siya at magngangalit ang kanyang mga ngipin.”
Aral sa kwentong “Talinghaga Tungkol sa Tatlong Alipin”
- Ang Diyos ay pinagkatiwalaan ang bawat isa sa atin ng talento. Nais niyang gamitin natin ito sa paraang makapagpapalugod sa kanya.
- Bagaman magkakaiba ang talentong pinagkaloob sa atin ng Diyos, gusto niyang pagyamanin natin ito. Sa bandang huli kapag ito’y tumubo, pantay-pantay ang matatanggap nating gantimpala sa Kanya.
At ‘yan ang ilan sa mga halimbawa ng parabula sa Bibliya. Ang mga ito ay isinulat namin na may layuning makapagbigay kaalaman sa lahat ng naghahanap ng mga kwentong ito at maibahagi ang mga mahahalagang aral na nagmula pa sa Banal na Kasulatan o Bibliya.
Umaasa kami na nakatulong sa inyo ang mga parabulang ito. Kung nagustuhan n’yo ang mga parabula sa pahinang ito, mangyaring ibahagi din sa inyong mga kaibigan.
Maraming salamat sa pagbabasa! 🙂